KEMANUOKEHINI

24 Ua tomo ïa i òto o te haè o Manupeke. Ù mahaò nui ïa i te kanahau o te tapapaìa o te tau haìna haè. Ù maàkiàki. Koè nui ïa i tekao. Ù tiòhi pü ïa. Òa !, òa !, òa !, òa i muì iho, ù peau Manupeke me te èo akivi : «Ua òko au i to èo könini ! He èo uë ! He èo hinenaò nui ia Meheani ! Etue e uë hakaùa ! Enä Meheani io tïtahi henua e avai aa i àò aè o te take tai ! Ma àò aè o to tätou take tai ! He henua hakatu me to tätou henua iho ! Enä Meheani i èià ! O Havaiiki Nui te ikoa o hua henua. He pohuèìa kanahau, koakoa, uë.» Ù mamae nui te koekoe o Kemanuokehini i te òkoìa i hua tau tekao. Ù tötahi atu to ïa uè me to ïa hinenaò i ta ïa vehine ! Ua ui Manupeke ia ïa : «E aha e kohoà toitoi òe e hua mai Meheani mei Havaiiki Nui ? - Toitoi noa, e tu ù täuà pakaihi nui !» peàu atu â Kemanuokehini. Ù peàu Manupeke : «Enä Meheani i Havaiiki Nui io he ati òko nui e avai ana, o Akitaketai te ikoa. Ù haaìòìa ïa me he haatepèiù pakaihi nui i èià ! He köivi manu tapu nui na te tau Havaiiki Nui.»

RkJQdWJsaXNoZXIy NzgwOTcw